Οι καθηγητές δίνουν ερεθίσματα και ώθηση στους φοιτητές

Η σχολή μου είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Εκτιθέμεθα σε όλα τα είδη της σύγχρονης τέχνης, και σταδιακά αποκτούμε τη δυνατότητα να είμαστε πολύ ελεύθεροι με την κατεύθυνση που παίρνουμε ως νεαροί καλλιτέχνες.

Ομολογουμένως στην αρχή ήταν πολύ διαφορετικά από ό,τι περίμενα, από ότι θα ήθελα να ακολουθήσω. Η “παραδοσιακή” ζωγραφική ή γλυπτική κατά κάποιο τρόπο έχει παραγκωνιστεί στη σύγχρονη τέχνη. Υπάρχουν ακόμα προφανώς, αλλά είναι σαν να υπάρχουν πολλοί “κόσμοι” ξεχωριστοί στην τέχνη. Άλλοι επικοινωνούν μεταξύ τους και άλλοι όχι. Αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό ή κακό.

Όσον αφορά τη διδασκαλία της τέχνης, και εδώ ο φοιτητής εκτίθεται σε πολλούς διαφορετικούς κόσμους. Στην αρχή δεν ήξερα καν τί ήταν η έννοια του “Volume” στην τέχνη, και μου πήρε ένα χρόνο ολόκληρο για να το καταλάβω. Επίσης αγνοούσα εντελώς την ύπαρξη και τη μορφή κάποιων μορφών τέχνης, πχ “art de la performance”. Ο φοιτητής καλείται να μελετήσει πάρα πολλούς καλλιτέχνες, και  πολλές μορφές τέχνης, και σιγά σιγά μια προσωπική αισθητική αρχίζει να καλλιεργείται.

Προσωπικά είμαι πολύ ευχαριστημένος. Αυτό έγκειται κυρίως στο ότι κάποιοι καθηγητές πραγματικά ξεχωρίζουν με την προθυμότητά τους να δώσουν ερεθίσματα και ώθηση στους φοιτητές να αναπτύξουν τη γραφή τους, τα κάνουν τα πρώτα τους βήματα. Το δεύτερο πράγμα που εκτιμώ είναι ότι οι πολιτιστικές δράσεις στην περιοχή αφθονούν πραγματικά. Κάθε μέρα η σχολή μας ενημερώνει μέσω e-mail για ομιλίες, conférences, workshops που διοργανώνονται. Τα μουσεία, τα θέατρα, οι εκθεσιακοί χώροι και οι καλλιτεχνικοί όμιλοι είναι πάντα δραστήρια και κάνουν τη μισή δουλειά για την εκπαίδευσή μας, κατά κάποιο τρόπο.

Σίγουρα, δεν είναι όλα τέλεια με τη φοίτησή μας. Οι υποδομές δεν είναι πάντα οι καλύτερες, αλλά η σχολή προσπαθεί να βελτιώσει ό,τι μπορεί. Συγκριτικά με τα όσα λαμβάνω από τη σχολή, θεωρώ τις οποιεσδήποτε ελλείψεις μικρής σημασίας. Αντικειμενικά υπάρχει χώρος για βελτίωση, αλλά προσωπικά θεωρώ ότι αντλώ όσα χρειάζομαι για μια καλή, σφαιρική εκπαίδευση από τη σχολή.

Δεν θα έλεγα ότι συνάντησα σημαντικές δυσκολίες κατά τη φοίτησή μου. Οι πρώτοι δυο μήνες περίπου ήταν μια περίοδος προσαρμογής, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο. Ο κόσμος ήταν εξαρχής πολύ δεκτικός απέναντί μου, βέβαια. Βοήθησε αρκετά το ότι είχα, θεωρητικά, μια καλή γνώση της γλώσσας. Αν και δεν είχα σημαντικά προβλήματα επικοινωνίας, χρειάστηκαν κάποιοι μήνες για να “τρέχουν” τα Γαλλικά μου με άνεση. Τώρα νιώθω απολύτως προσαρμοσμένος στη ζωή εδώ, και μου αρέσει ιδιαίτερα.

Νομίζω πολυλογώ, οπότε θα κλείσω λέγοντας ότι σε γενικές γραμμές, είμαι ικανοποιημένος από την καθημερινότητά μου, είτε σε εκπαιδευτικό είτε σε βιωτικό επίπεδο. Δεν ξέρω ακριβώς που θα είμαι ή τί θα κάνω μετά το επόμενο έτος, όταν και ευελπιστώ να πάρω το DNAP, αλλά νομίζω θα έχω πολύ καλές αναμνήσεις από αυτά τα 3 χρόνια.

Παναγιώτης